Umowa komisu – sprzedaż komisowa (definicja, przepisy podatkowe)
Decydując się na zmianę samochodu często kroki kierowane są do odpowiedniego komisu. Skorzystanie z usług oferowanych przez to miejsce pozwala zaoszczędzić czas, szczególnie przy sprzedaży auta. Pośrednik w komisie jest w stanie znaleźć szybciej nowego nabywcę pojazdu. W opisanej sytuacji pomiędzy zaangażowanymi stronami zawierana jest tzw. umowa komisu. Poniżej w artykule wyjaśniamy czym jest sprzedaż komisowa, czy jak jest ona traktowana przez przepisy podatkowe? Kim jest komitent a kim komisant?
Co to jest umowa komisu? Jakie elementy zawiera?
W cywilnoprawnej umowie komisu występują dwie strony, a mianowicie przyjmujący zlecenie, czyli komisant (zleceniobiorca) oraz oferujący zlecenie tzw. komitent (zleceniodawca). Komisant we własnym imieniu kupuje bądź sprzedaje rzeczy ruchome w ramach prowadzonej działalności na rachunek komitenta. Za przeprowadzoną transakcję otrzymuje on odpowiednie wynagrodzenie (prowizję). Uregulowanie zapisów prawnych znajduje się w art. 765 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.
Przykładem umowy komisu jest umowa zawierana przez właściciela pojazdu z komisem samochodowym. W tym przypadku posiadacz auta jest komitentem, czyli zleca sprzedaż pojazdu komisantowi, który w zamian za usługę pobiera odpowiednią prowizję.
Umowa komisowa zawiera dane osobowe stron, które ją podpisują, czyli komitenta i komisanta (imię i nazwiska, nazwę firmy, numer PESEL/NIP, adresy). Wskazywany jest również przedmiot umowy komisu wraz ze szczegółowymi informacjami, które go identyfikują. Podawana jest także minimalna oraz maksymalna cena, za jaką właściciel jest w stanie sprzedać dany przedmiot. Podpisywanie jest oświadczenie o własności pojazdu (komitent) oraz prawie do dysponowania przedmiotem sprzedaży (komisant). Istotne jest również wskazanie wysokości prowizji komisanta.
Umowa komisu zostaje zakończona w sytuacji, gdy zostanie ona wykonana, nastąpi sprzedaż danego przedmiotu. Strony mogą ustalić również inny termin np. po rozliczeniu usługi. Ponad to komitent może sam wypowiedzieć umowę komisu wówczas zobowiązany jest do zapłaty komisantowi częściowego wynagrodzenia za włożoną pracę czy zwrotu poniesionych kosztów. Umowę może rozwiązać również komisant naprawiając jednocześnie poniesione szkody właściciela przedmiotu umowy komisu.
Komitent a komisant
Komitent jest właścicielem rzeczy oddanej w komis. Zleca ona sprzedaż komisantowi, a następnie po sfinalizowaniu transakcji otrzymuje pieniądze za sprzedaż i wypłaca komisantowi należną prowizję.
Komisant otrzymuje wynagrodzenie w formie prowizji od sprzedaży przedmiotu umowy komisu. Jego obowiązkiem jest działanie zgodnie z zapisami umowy oraz wydanie komitentowi zapłaty za rzecz oddaną w komis.
Sprzedaż komisowa na gruncie przepisów podatkowych
Rzecz będąca przedmiotem komisu na gruncie prawa cywilnego nie jest własnością komisanta, dlatego biorąc pod uwagę kwestię podatku dochodowego czynność, uregulowana umową komisu traktowana jest jako świadczenie usług, nie jako dostawa towaru. Opodatkowaniu podlega więc prowizja, którą otrzymuje komisant. Na gruncie podatku VAT komisant wykazuje zakup i sprzedaż w rejestrach VAT, gdyż przepisy prawne traktują transakcję jako dostawę towaru (nie jest to świadczenie usług) w dwóch etapach. Pierwszym z nich jest dostawa towarów przez komitenta komisantowi (wydanie towaru) a następnie wydanie ich przez komisanta docelowemu klientowi. Sporządzona umowa komisowa zgodnie z przepisami ustawy o VAT oznacza również przeniesienie prawa do rozporządzania towarami pomiędzy komitentem i komisantem. Każdy etap wydania towaru czy przekazania przedmiotu umowy komisu podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli transakcja przebiega w Polsce, wówczas należy zastosować krajową stawkę podatku VAT.
Powróć na bloga i zobacz pozostałe nasze wpisy!
Data publikacji: 24.06.2022
