Rozliczenia międzyokresowe

Prowadzenie księgowości wymaga stosowania się do wielu zasad. Jedną z nich jest współmierność przychodów i kosztów. Oznacza to, że należy ujmować te kategorie w okresach, do których faktycznie się odnoszą. Zdarza się jednak, że przedsiębiorstwo ponosi koszty i ewidencjonuje przychody w innym momencie roku obrotowego niż ten, którego rzeczywiście dotyczą. Stosuje wówczas tak zwane rozliczenia międzyokresowe kosztów i przychodów. Mogą one być czynne lub bierne. Sprawdź, czym różnią się te pojęcia.

Czym są czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów?

Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów obejmują nakłady, które firma ponosi w bieżącym czasie sprawozdawczym, ale będą one odpowiadały przyszłym okresom. Doskonałym przykładem jest wynajem lokalu biurowego lub przemysłowego, w którego przypadku opłata została uiszczona z góry za wszystkie miesiące roku.Do tej kategorii zalicza się również opłaconą z góry prenumeratę specjalistycznych i branżowych czasopism. Są to także ubezpieczenia majątkowe i komunikacyjne, dostępy do różnych subskrypcji, usługi telekomunikacyjne, czy podatek od nieruchomości.

Czynne rozliczenia okresowe kosztów prezentowane są w bilansie z uwzględnieniem podziału na długo i krótkoterminowe. Pierwsze trwają powyżej 12 miesięcy, drugie krócej niż ten okres. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe kosztów ujmowane w oddzielnej pozycji uwzględniają aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Co warto wiedzieć na temat biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów?

Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów stosuje się w sytuacji, gdy organizacja skorzystała z usługi bądź też otrzymała dostawę produktów, ale nie uiściła płatności, ani nie otrzymała dokumentu, na podstawie którego mogła jej dokonać. Znajdują się zatem w kosztach bieżącego okresu sprawozdawczego, dla których zobowiązania powstaną dopiero w przyszłym czasie. Mogą być one tworzone na zobowiązania z tytułu przyszłych świadczeń na rzecz pracowników, na przykład emerytalnych, czy też niewykorzystanych urlopów lub premii. Innym przykładem są koszty napraw gwarancyjnych i reklamacji. Nie stanowią one kosztów podatkowych. Podstawą ewidencji są cele bilansowe. Natomiast ich ujęcie fiskalne nastąpi z chwilą rzeczywistego poniesienia konkretnych nakładów na przykład listy płac z naliczona premią.

Do ewidencji kwot, które podlegają rozliczeniu w czasie, służy konto 64 „Rozliczenia międzyokresowe kosztów”, z podziałem na 64-0 „Czynne rozliczenia międzyokresowe kosztów” i 64-1 „Bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów”

Podstawowe informacje dotyczące rozliczeń międzyokresowych przychodów

Rozliczenia międzyokresowe przychodów obejmują równowartość otrzymanych lub należnych od kontrahentów środków ze świadczeń, które wykonane zostaną w późniejszym czasie. Są to także środki pieniężne na sfinansowanie wytworzenia lub nabycia środków trwałych, gdy stosownie do ustaw nie przyczyniają się one do zwiększenia kapitałów (funduszy własnych). Do tej kategorii zalicza się także przyjęte nieodpłatnie, także w formie darowizny, środki trwałe, środki trwałe w budowie i wartości niematerialne i prawne, a także ujemną wartość firmy.

Ewidencja zdarzeń gospodarczych następuje na koncie 84 „Rozliczenia międzyokresowe przychodów”. Czynne rozliczenia znajdują się po stronie Ma konta. Występują one między innymi przy uzyskaniu wpływów, których źródłem są z góry opłacone czynsze, prenumeraty, dostępy do różnych subskrypcji. Wynikają także z usług turystycznych, które wykonane zostaną w okresach przyszłych. Inny przykład to dotacje i należne kary umowne.

Dzięki wykorzystaniu rozliczeń międzyokresowych można ująć we właściwym czasie przychody i koszty jako rozliczenia czynne i bierne.

Powróć na bloga i zobacz pozostałe nasze wpisy!

Data publikacji: 31.08.2020